موشک

با لباس کُردی
نوشتم عربده
.و عبور کردم از چراغی قرمز
سی ثانیه بعد
تو گرم ترین سرخی را بالا آوردی
:و چسباندی
! چه بی ادب
می دانم دوباره حکایت همان چپ چولگی ها ست

...تو داری اشتباه می کنی
...تو اشتباه داری می کنی
،قایم می شوی و من
موشک
و خواب آلود
، خُب

! می گویم به درک

پ.ن : بعضی از افراد در پی ِدلایل ِبدشان پاره ای از شخصیت خود را برون می افکنند ، چنانکه انگار با این کار شخصیت شان راه را درست تر می پیماید و مجال می دهد آن دلایل بد به دلایل سر راست و خوب استحاله شوند؛ درست همانندِ گوی افکنی که می کوشد پس از هر بار گوی افکندن با حرکات و نوسان های خود به گوی جهت بدهد. فریدریش نیچه