بادبزن

همه این را تجربه کرده اند : اگر کسی عاشق شده باشد ، یا به شدت به دیگری علاقه مند باشد ، سیمای او را تقریبا در هر کتابی که می خواند ، می بیند . افزون بر این ، او در چشمش به دو شکل قهرمان و ضد قهرمان پدیدار می شود . سیمای او در داستان ها ، رمان ها و داستان های بلند دچار دگردیسی های بی شمار می شود . و از همین جا معلوم می شود که قوه ی تخیل ، موهبت گنجاندن چیزهایی افزون در چیزهای بی نهایت کوچک است ، و موهبت ِ ایجاد یک گستردگی در هر امر فشرده ای تا کمال نو و متراکم آن را در بر گیرد . و خلاصه ی کلام موهبت ِ دریافت ِ هر تصویر به گونه ای که انگار در بادبزنی دستی جمع شده است : تنها وقتی بادبزن بازشود ، در گستره ی جدیدش شروع به نفس کشیدن می کند و شکوفا می شود ، و در خود خطوط چهره ی معشوق را نمایان می کند

والتر بنیامین

خیابان یک طرفه

ترجمه ی حمید فرازنده