گذشتم

تغییر می کند هر چیز
می شکند همه چیز
مگر آینه ها ، فاصله ها و سکوت ها

شب بود که تکرار می کردی
از مرز ها می گذریم
چرخ می زنیم بر گِرد زندگی
می میریم
تا زنده باشیم
- کی می توانست نچرخد؟ نمیرد؟ -
انگار پر بودیم از قاصدک

شب است یا روز؟
- با شما ام که آماده اید به قضاوت -
حالا
دراز کشیده ام میان ملافه های سفید
قاصدک ها بالایم برده اند
اما خم نمی شوم
نمی میرم
نمی شناسم
از مرز ها گذشته ام
از همه ی شان
فرقی نمی کند

اما کی می توانست نگذرد؟