ماه کولی

سنجاقک پشت نارنجی/ گودالی از مرگ/ اینجا همین ها هستند/ و من هنوز/ با مانتوی ارغوانی و سینه ریز سبز/ نشسته ام روی نیمکت/ و برای تنوع/ از رو به رو ، به خود می نگرم

04 April 2007

هووووو


من از نهایت سردرد حرف می زنم
و از نهایت خواب های بد
و لحظه ای که بیدار می شوی
روح ها هنوز در تنت نفس می کشند
و از بینی ات پَر



----
پ.ن: خوابم نمی بَرَد و بعد... چقدر خواب بد؟
پ.ن2: می گریم

1 Comments:

At Tuesday, April 03, 2007 10:46:00 PM , Anonymous Anonymous said...

لالایی سر درد
از خواب بد تو گفت نهایت
روح ها در تنت نفس هنوز

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home