تا پائیز

1

برای صدا کردن همه صداهای جهان هزار حنجره کافی است
برای صدا کردن تو
هزار روز فاصله
هزار راه ِ فرار
برای انعکاسش یک لبخند

می دَوَم

تا پائیز
با باد می دَوَم

2

تکیه به دیوار از دور
از دور در خاک دست های تو

در لحظه ی مرگ

طعم گیلاس، گودال و سایه ات کجاست؟

3

شه شه ی صدای چوب

جارو می کشد مغزم را

من را

بالا رفتن بامزه است

برگ شدن ؛ سبز شدن؛ زهر مار