ماه کولی

سنجاقک پشت نارنجی/ گودالی از مرگ/ اینجا همین ها هستند/ و من هنوز/ با مانتوی ارغوانی و سینه ریز سبز/ نشسته ام روی نیمکت/ و برای تنوع/ از رو به رو ، به خود می نگرم

07 June 2005

آهنگ

من و تو یکی دهان ایم
که با همه آوازش
به زیباتر سرودی خوانا ست

من و تو یکی دیده گان ایم
که دنیا را هر دم
در منظر ِ خویش
تازه تر می سازد

*

من و تو یکی شوریم
از هر شعله یی برتر
که هیچ گاه شکست را بر ما چیرگی نیست
چرا که از عشق
رویینه تن ایم

*
و پرستویی که در سرپناه ِ ما آشیان کرده است
با آمد شدنی شتابناک
خانه را
از خدایی گم شده
لب ریز می کند

احمد شاملو

1 Comments:

At Tuesday, June 07, 2005 12:14:00 PM , Anonymous Anonymous said...

من و تو یک بشریم
اگر ثالثان سیب بمانند بر درخت

عالمی داری با شاملو.خوش بگذره
بامهر-جواد

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home