مطلق لق لق

هرکسی دو تا ست
یکی خودش و یکی ماهش
که عین دو پاره ابرِآرام
سراغ هم می روند و
ناگهان
حرف های نزدیک نرم ، سقوط می کند از دست هاشان
تو دستت را روی سرت بگیر -
- مواظب خودت باش
خیلی خطرناک است ، نه ؟

، خوب
گاهی هم هرکسی تنهاست
فقط یک ماه یا یک خود
در انبوه خلق
یا اینکه
هیچ کدام این ها نیست
چیز دیگری ست ، نه ؟

به هر حال ،کم کم
همه به هم می نگرند
و معنایی می یابند در چشم های هم
و این ، به نظر من

حقیقت زیبایی ست