تن ها
خط نازکی از نور توی اتاقم هست. روی دیوار می رقصد. خوابیده ام به تماشا. می رود و من نیز باید بروم. ظهر برای خواب دیدن و گریستن مناسب نیست. باید تنها نبود. تنهایی آدم را ضعیف، خودشیفته و لجباز می کند
posted by ماه کولی @ 12:35 PM
11 June 2007
خط نازکی از نور توی اتاقم هست. روی دیوار می رقصد. خوابیده ام به تماشا. می رود و من نیز باید بروم. ظهر برای خواب دیدن و گریستن مناسب نیست. باید تنها نبود. تنهایی آدم را ضعیف، خودشیفته و لجباز می کند
Previous Posts
- :) جیک جیک
- شعر تلخی
- شعر غریق
- شب
- تک گویی مردی یا زنی با خودش
- دوباره امروز
- آتش
- امروز
- شعر خاموشی
- شعر خوابیدن
Subscribe to
Posts [Atom]
2 Comments:
: )
مرز خواستن و نخواستن توي زنده گي هاي ما گاه كم است خيلي. گاه با نگاه كردن به اتفاقي تازه افتاده در پيرامون مان مي بينيم كه كاملا نا خواسته خواسته ايم طرف مان را ناراحت كنيم و او هم كاملا نا خواسته خواسته ما را مكدر كند. توي اين انحناي انگار بي نهايت خواستن و نخواستن كار به كجا مي كشد راستي؟ هان؟
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home