میرا

نشانه ی تازه یی از بیماریم را کشف کرده ام: چیزی را که ستایش می کنم دوست دارم. و حال آن که فرد ِ سالم چیزی را که تحقیر می کند دوست دارد. یا بهتر بگویم: فرد ِ سالم تحقیر نمی کند، بلکه می تواند متوجه عیبی بشود و همین عیب، عشقش را باعث می شود. برای فرد ِ سالم دوست داشتن ِ خوبی های دیگری دلیل عشق نیست بلکه دوست داشتن ِ عیب های دیگری بزرگ ترین دلیل عشق است
فرد سالم هرگز چیزی را ستایش نمی کند بلکه می خندد. او شعور طنز دارد. همه چیز برایش خنده آور است


میرا / کریستوفر فرانک / ترجمه لیلی گلستان*