و هنوز
و هنوز هم چاه جای امنی است
و هنوز هم نبض چاه با نوازش زوزه ی ماده گرگ می زند
چاهی که پاس می دارد مرا
ماه ای که چاه را
و رقص دانه ها ادامه دارد
تا
شروع وحشی بوسه ها
posted by ماه کولی @ 9:20 PM
25 December 2006
و هنوز هم چاه جای امنی است
و هنوز هم نبض چاه با نوازش زوزه ی ماده گرگ می زند
چاهی که پاس می دارد مرا
ماه ای که چاه را
و رقص دانه ها ادامه دارد
تا
شروع وحشی بوسه ها
Previous Posts
- بازی یلدا به دعوت نگین
- جشن ِته ِچاه
- برف
- سفيد بين بقيه ي رنگ ها
- تنفس
- ماشين کوچک من؛ بیژن زخمی
- من و همه ي چيز ها
- تبلیغ
- انطباق
- باد
Subscribe to
Posts [Atom]
8 Comments:
کنج تنهایی من و تو می شود شیشه ی خالی ویترین مغازه ای
لب‌های وحشی
در انتظار گونه‌های دختری
به خواب می‌روند
و رقص صامت ماه
آغاز می‌شود
(نبض سايه‌ها
كند می‌زند...)
سلام! من احساس كردم اين خوانش اين شعر را از آخر آغاز كردم از بوسه ها و ....! حس زيبايي داشت و تصويري گيرا
هنوز هم چاه جای امنی است
هنوز هم در چاه می شود ماه را ادامه داد
ماه ای که چاه را
ادامکه می دهد
تا شروع
از اول چاه
...
من کلی گیجم برا خودم.سرزنشم نکن
چاه
ماه
شروع وحشی ی بوسه ها...
به اندازه ی ایده ی خوب بوسیدن و خوب پول درآوردن زیبا بود...
و هنوز هم نبض چاه با نوازش زوزه ی ماده گرگ می زند
injasho dost dashtam ...:)
ماه کولی آمد و رقصید
وای ما باز خواب بودیم...
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home