فصل نو ، بوی کتاب نو

امروز اول مهر ماه است . اولین روز پائیز ، فصل من . دیروز کتاب های هلیا ، خواهرم ، را حسابی بو کردم . دلم برای کوچک بودنم ، برای مدرسه رفتن و دفتر مشق و تمرین داشتن تنگ شده بود . برای دلهره ی پای تخته رفتن و حسابان حل کردن ، عاشق دبیر هندسه شدن . ولی هلیا نه . می خواست بزرگ باشد ، می خواست بمیرد ولی مدرسه نرود
کتاب هاش را برچسب زدم ، اسمش را نوشتم رو ش ، جلد کردم ، بهش دادم که بوشان کند . گفتم خوب نیست ؟ ذوق نداری بخوانی شان ؟ شروع کردم به خواندن قسمت های جالب کتاب ادبیات فارسی ، بعد هندسه تحلیلی ، گسسته ، شیمی . هی می گفت ولش کن لیلا
نزدیک شدن به کنکور آدم را بیزار از درس و دانستن می کند ؟ نمی دانم