!ببین

از چیز های نصفه نیمه و بلا تکلیف خیلی بدم می آد. یکیش این کلمه ی "عزیز". آدم یا از ته دل ، یا با ژست روشنفکری به کسی می گه"عزیزم" یا هیچی نمی گه. اسمش رو می گه یا می گه "ببین"! تو دنیای من اسم خیلی ها ببینه. چون اسم سفید، نرم و خوبیه، که شاید توسط آدم های کم حافظه ، خجالتی یا بی حوصله ایجاد شده. من دوست دارم بهم نگن "عزیز" و دوست دارم گاهی به دوستام بگم "ببین". حالا ببین شما هم به من بگید ببین. خُب؟