انفجار
قناعت و صبر؛
گدا حسی و کور زمانی
دو ویژگی که خدا آفرید
بین مردمش
تا بمب من باشد
مرا بکشد
سنجاقک پشت نارنجی/ گودالی از مرگ/ اینجا همین ها هستند/ و من هنوز/ با مانتوی ارغوانی و سینه ریز سبز/ نشسته ام روی نیمکت/ و برای تنوع/ از رو به رو ، به خود می نگرم
1 Comments:
چه باک این بار که بادهای بهاری به نوازش درختان میآیند، شاید ما را هم بردند
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home