ماه کولی

سنجاقک پشت نارنجی/ گودالی از مرگ/ اینجا همین ها هستند/ و من هنوز/ با مانتوی ارغوانی و سینه ریز سبز/ نشسته ام روی نیمکت/ و برای تنوع/ از رو به رو ، به خود می نگرم

26 January 2007

People



















کسی با کسی نیست و نمی ماند. همه ی آدم ها تنها هستند. می فهمند یا نمی فهمند. می جنگند یا نمی جنگند. عصیان تنها درمان روح تنهای طغیان کرده است که می تواند توی تاریکی چاه خزیدن باشد یا بین مردم بودن و به آنها گره خوردن، عاشق شدن یا رمان نوشتن یا هر چه. روح طاغی آرام ندارد. رسیدن به آرامش مثل جاویدان ماندن یک عشق، افسانه است

Labels:

3 Comments:

At Monday, January 29, 2007 3:46:00 AM , Anonymous Anonymous said...

lotfan be in khanome to akse kenare blog begid yekam labkhand bezane chon injori ma kheili delemon migigre ! karat ghashang bod ! in posteto ke dar morede adama khondam yade yeki az postaye khodet oftadam ke dar morede tavagho bood ! ke gofti bodi nabayad ziyad az adama tavagho dasht... :) .ama ba ina ke gofti movafegham ! inam ye ghesmati az hagighate in donyast.

 
At Monday, January 29, 2007 3:47:00 AM , Anonymous Anonymous said...

shayad bayad khali shod az har che arman va ideal ... shayad ...

 
At Tuesday, January 30, 2007 3:57:00 PM , Blogger Unknown said...

tvasol ya tamassok...

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home